هودرر: می بینی! خوب می بینی! تو انسان ها را دوست نداری. فقط اصل ها را دوست داری

هوگو: آدم ها؟ چرا دوستشان بدارم؟ مگر آن ها دوستم دارند؟

هودرر: در این صورت چرا پیش ما آمده ای؟ کسی که انسان ها را دوست نداشته باشد، نمی تواند به خاطر آن ها بجنگد

هوگو: به این دلیل وارد حزب شدم که آرمانش به نظرم درست رسید و موقعی که دیگر آن طور نباشد از حزب بیرون می روم. اما انسان ها، نه از لحاظ چیزی که هستند، بلکه از لحاظ چیزی که می توانند بشوند مورد توجهم قرار می گیرند

هودرر: و من آن ها را برای آنچه هستند دوست دارم. با تمام کثافت شان، تمام عیب هایشان...پسرم، من تو را خوب می شناسم. تو از انسان متنفری، چون از خودت نفرت داری...تو نمی خواهی دنیا را عوض کنی، می خواهی نجاتش بدهی

دست های آلوده / ژان پل سارتر