می دانید علامت تعجب خیلی بهتر از علامت سؤال است. دانستن یک چیز عجیب، حالا هر چقدر هم که می خواهد عجیب باشد، بهتر از ندانستن است. بعد علامت تعجب ها معمولاً یک بَک گراندی دارند، مثل خنده،خشم، تنفر، گریه و ...آدم فقط تعجب نمی کند،  تکلیف خودش را هم می داند . این وضعیت، حتی اگر تعجب با تلخ ترین احساس ممکن گره خورده باشد بهتر از وضعیت بلاتکلیفی ندانستن است. و حس خیلی خوبی است وقتی یک نفر علامت سؤالت را تبدیل می کند به علامت تعجب، آن هم با بک گراند خنده. آدم ها معمولاً رفتارهای عجیب و غریب شان را توضیح نمی دهند. یعنی بیشتر وقتی نمی خواهند در یک موقعیتی توضیح بدهند عجیب و غریب رفتار می کنند و بدترش این که هزار سال هم که بگذرد و موقعیت کلی عوض شود برنمی گردند برای توضیح دادن.  بعد این به نظر من خیلی غنیمت است که یک نفر برگردد و توضیح بدهد. حالا گیریم که توضیحش عجیب تر از رفتار مربوطه باشد. - آنقدر که هی بیشتر تعجب می کنم و بیشتر خنده ام می گیرد.- ولی به هر حال علامت تعجب خیلی بهتر است. طوری که حاضرم صد تا علامت تعجب بگیرم در ازای فقط یک علامت سؤال