Tuesday, November 2, 2010


آدم هایی هستند که ادعا می کنند عاشق بشریتند،در عین حال دیگرانی هم وجود دارند که به آن ها ایراد می گیرند و می گویند که ما تنها می توانیم آدم ها را به صیغه مفرد،یعنی این آدم یا آن آدم را،دوست داشته باشیم.من موافق دیدگاه اخیر هستم واین را هم به آن می افزایم که هر کس به درد عشق می خورد ،به درد نفرت هم می خورد.بشر موجودی است که آرزوی تعادل دارد،او بار مصیبتی را که بر پشتش انباشته می شود با بار نفرت خود به حال موازنه در می آورد.اما سعی کنید نفرت خود را روی تجرید های محض - بی عدالتی،تعصب،ظلم - متمرکز کنید یا اگر آن قدر جلو رفته اید که در نظرتان اصول بشری به خودی خود ارزش نفرت را دارد سعی کنید از بشریت متنفر شوید! آن همه نفرت از ظرفیت بشر فراتر می رود و درنتیجه تنها راهی که بشر می تواند به وسیله آن خشم خود را تخفیف بدهد این است که آن را روی یک نفر متمرکز کند.
شوخی - میلان کوندرا


14 comments:

Anonymous said...

عالی بود این

ansherli said...

عاشق نوشته های میلان کوندرا هستم . تو هم خیلی خوب انتخاب میکنی

یک مالیخولیایی said...

پمی،آنی مخلصیم
;)

Mohamad Reza said...

hey dude! where r u ?!!

Unknown said...

سلام
خوشحالم برگشتی دوستممممممممممممممم
تولدت مبارک
:*

یک مالیخولیایی said...

سلام زهرا جونم.مرسی عزیزم
:)
:*

Dirty Old Man said...

Oh, I didn't know it was ur birthday.
Btw "Happy Birthday!"

though it's too late1!

Hel. said...

فکر کردن می خواد. باید دقیق شد روش. زیاد حال دقیق شدن رو چیزی رو ندارم.
:)

پرومته said...

دیالوگ اون دکتر ست؟

یک مالیخولیایی said...

نه،لودویک میگه

Unknown said...

بسیار به جا بود...لازم شد بخونمش

سپید said...

می دونم یه کم دیره واسه گفتنش، اما تولدت مبارک و رسیدن بخیر
;)

استاد سطل به سر said...

VIVA

Mute Vision said...

این پستت بدجوری فکرمو مشغول کرد .