Thursday, October 8, 2009


آدم یک وقت هایی تو رو در وایسی گیر می کند دیگر.مثلا یک وقت که دلت شکسته و حسابی درب و داغانی و اصلا از زندگی سیر شده ای،بعد خدا می آید و به شخصه تکه های دلت را حتی اگر هزار تا تکه خرد و ریز هم باشد درست می چسباند کنار هم و می کندش شکل روز اولش و می دهد دستت،دیگر رویت نمی شود دست رد به سینه اش بزنی.پس از خدا تشکر می کنی و به زندگی ادامه می دهی.




1 comment:

شازه said...

به خاطر همین مرامش هست که یه عمره اسیرش شدیم !!!