خودخواهی

فکر می کردم که چرا وقتی کسی از شعر یا داستانی که من پسندیده ام،خوشش نمی آید،ناراحت می شوم.این از خودخواهی بشر است که می خواهد همه مطابق فکر و ذوق وسلیقه او زندگی کنند.وگرنه تو از یک شعر،داستان یا نقاشی لذتت را ببر.به تو چه که مردم به آن بی اعتنا هستند.اما همه این بی اعتنایی را توهینی به خود تلقی می کنند.و بدتر از آن این است که مردم عادی این توقع و تحمیل را به کوچکترین مسائل زندگی روزانه هم می کشانند:با همان تیغی صورتت را بتراش که من می تراشم.به همان سلمانی برو که من می روم.همان روزنامه را بخوان که من می خوانم.

(یادداشت های شهر شلوغ،فریدون تنکابنی)